Wettelijk kader

Het Bouwbesluit verwijst voor de vaststelling van de geluidwering naar NEN 5077 +C3:2012. Deze norm schrijft toetsing voor door meting na voltooiing van het bouwwerk. Probleem is hierbij dat het ontwerp moeilijk kan worden afgekeurd nadat het ontwerp is ingediend, de vergunning is verleend en het bouwwerk is gebouwd. Praktisch gezien moet derhalve het ontwerp van de gevel getoetst worden op het moment dat het ontwerp voor verlening van de omgevingsvergunning is ingediend.

Om bovenstaande redenen is het zowel vanuit publiekrechtelijk als privaatrechtelijk gezichtspunt van belang dat de geluidwering zo goed mogelijk vooraf wordt bepaald.

Er is een duidelijke scheiding gemaakt tussen de reële geluidwering [GA;r] van de gevel, welke toetsbaar is door metingen en de min of meer fictieve karakteristieke geluidwering [GA;k] die in de Nederlandse regelgeving is ingevoerd vanwege de gewenste vrije indeelbaarheid van het gebouw.

De karakteristieke geluidwering wordt berekend uit de reële geluidwering en is afhankelijk van de absorptie [A] van de ruimte en de oppervlakte [Sr,u] van de bij meting direct geluidbelaste gevelvlakken. In formule GA;k = GA;r – 10log(A/Sr,u). Indien het volume [V] gedeeld door het geveloppervlakte [Sr,u] van een ruimte <3m¹, dan is GA,k = GA,r + 0,17, NEN5077+C3:2012.

Voor de bepaling van de geluidwering wordt gebruik gemaakt van de rekenmethode die opgesteld is door de Werkgroep Geluidhinder Grote Gemeenten , GGG97. Inclusief datalijst “Geluidwering in de woningbouw, april 1992”. Voor zover materialen niet voorkomen op deze lijst worden de isolatiewaarden ontleend aan opgaaf van de fabrikant van het bouwmateriaal.

Neem vrijblijvend contact op voor meer informatie.

Henk Guliker